Chcielibyście zacząć grać w tenisa, ale nie wiecie jaki sprzęt wybrać? Szukacie rakiety, która będzie dla Was idealna? Zapraszamy na nasz mini poradnik, w którym pomożemy Wam jak najlepiej przygotować się do rywalizacji na korcie!
Jedną z najważniejszych cech oręża każdego tenisisty jest wielkość główki. Im bardziej rozbudowana jest jej powierzchnia, tym łatwiejsze staje się nadawanie piłce odpowiedniej prędkości, a szansa na czyste odbicie rośnie. Przekątna główki powinna zmniejszać się wraz ze wzrostem doświadczenia i umiejętności użytkownika, choć nie jest to regułą.
Jeśli Twoim celem jest siła, warto wybrać dużą główkę o powierzchni nawet ponad 800 cm2. Standardowa wartość dla większości grających to około 650 cm2 i to właśnie w rakietę o takim parametrze najlepiej wyposażyć się na początku naszej przygody z białym sportem i wraz ze zdobywanym doświadczeniem dostosowywać sprzęt do naszego stylu gry. Warto zapamiętać: im mniejsza główka tym więcej siły własnej potrzeba do generowania prędkości, co jednocześnie skutkuje większą kontrolą uderzenia, ale i mniejszym punktem czystego trafienia.
Kolejnym parametrem jest długość rakiety. Im jest ona większa, tym większy zasięg, moc czy potencjalnie lepsza rotacja, ale przy tym gorsza kontrola i zwrotność sprzętu. Długość rakiet wyraża się w calach, z czego 1 cal to około 2,5 centymetra długości. Najpopularniejsza wartość dla dorosłego użytkownika to 27 cali czyli około 68,5 centymetra. Ewentualne przedłużenie lub skrócenie rakiety zależy od waszych preferencji.
Waga standardowej rakiety mieści się w przedziale od 250 do ponad 300 gram. Osoby początkujące powinny zacząć od modelu z dolnej granicy wagowej i stopniowo iść w kierunku granicy górnej. Niższa waga ułatwia manewrowanie rakietą, obniżając stabilność ramy. Warto wybrać sprzęt, który pozwoli na swobodę ruchów przy jednoczesnej kontroli ramy.
Z odpowiednią wagą łączy się odpowiedni balans. Istnieją 3 rodzaje rozłożenia wagi: na główkę, na rączkę i po środku. Rakiety ze środkiem ciężkości położonym na rączce sprawiają wrażenie masywniejszych i bardziej zwrotnych. Z kolei modele z balansem na główce odpowiadają właściwościom większych główek, dając użytkownikowi łatwiejsze przyspieszenie przy mniejszej kontroli. To właśnie ten typ polecany jest początkującym graczom.
Całość powyższych parametrów składa się na tzw. „Swingweight”. Wzrost lub spadek tegoż jest proporcjonalny do ogólnej odczuwalnej wagi rakiety. W związku z tym silniejsi zawodnicy powinni szukać rakiety o wyższym swingweightcie, a ci słabiej zbudowani o niższym.
Kolejnym punktem, na który powinniśmy zwrócić uwagę przy wyborze rakiety jest sztywność jej ramy, mierzona w skali RA. Sztywniejsze rakiety zapewniają większą moc przy jednoczesnym bardziej znacznym obciążeniu nadgarstka, który odczuwa wyraźniejsze drgania. Mniej niż 60 RA oznacza niską sztywność rakiety, zaś powyżej 70 – wysoką. Pomiędzy tymi wartościami znajdują się sprzęty o zrównoważonej elastyczności.
Teraz przejdźmy do grubości ramy. Na start najlepiej jest zaopatrzyć się w tzw. grubą ramę, czyli taką o obwodzie większym niż 25 milimetrów. Taki typ zapewnia najwięcej mocy i jest najlepszym rozwiązaniem także dla graczy o małych zamachu i takich, którzy mierzą się z dokuczliwościami nadgarstków, bowiem znajdziemy tu najbardziej efektywne tłumienie drgań. Dla osób zaawansowanych o pełnym zamachu polecane są rakiety cienkie, tj. mające poniżej 23 milimetrów grubości ramy.
Nie bez powodu tak wiele uwagi poświęca się naciągowi. Jednym z jego podstawowych wartości jest układ mierzony w strunach widocznych w główce rakiety. Opisujemy taki układ w formacie pion/poziom, czyli np. układ o parametrach 18/20 będzie miał 18 strun pionowych i 20 poziomych.
Istnieją 2 rodzaje układów: otwarty – z mniejszym zagęszczeniem – oraz zamknięty – z większym. Pierwszy z nich charakteryzuje się większą siłą uderzenia i ułatwionym czystym trafieniu przy jednoczesnej mniejszej kontroli i wytrzymałości samego naciągu. Układ zamknięty to dokładna odwrotność powyższego.
Bardzo ważna jest również siła naciągu przedstawiana w kilogramach. Mocniejsze naciągnięcie skutkuje większą kontrolą przy mniejszej sile i rotacji. Taki naciąg zwiększa również poziom drgań i innych negatywnych skutków odczuwanych przez użytkownika. Przy mniejszej sile rośnie dynamika, jednak odbywa się to kosztem mniejszej kontroli nad zachowaniem piłki po uderzeniu.
Wreszcie dochodzimy także do kwestii obwodu rączki rakiety. Producent określa ten parametr na samym sprzęcie. Obwód mierzymy w skali angielskiej lub amerykańskiej. Najniższa wartość to 4 cale (10 centymetrów) lub 0 w oznaczeniu amerykańskim. Najwyższa to 4 i ⅝ cala (11,8 centymetra) lub 5 według Amerykanów. Im większa jest ręka tym większy powinien być obwód. Jeżeli macie problemy z wyborem, warto zaopatrzyć się w cieńszy sprzęt i ewentualnie pogrubić go przy pomocy akcesoriów lub zainwestować w model z możliwością wymiany rączki.
Na koniec warto wspomnieć o dwóch akcesoriach: owijce i tłumiku. Owijką, zgodnie z nazwą, owijamy rączkę rakiety. Taki ruch nie tylko zabezpiecza bazową, fabryczną owijkę przed zużyciem, ale także poprawia komfort chwytu i częściowo tłumi drgania rakiety. W tej ostatniej kwestii jeszcze bardziej pomaga tłumik – mały gadżet, który wciska się w dolną część naciągu główki rakiety. Jego wykorzystanie zmniejsza ryzyko kontuzji i może odczuwalnie poprawić wrażenia doświadczane podczas gry.
